تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت عصاره ی سیر بر مارکرهای استرس اکسیداتیو والتهاب متعاقب یک جلسه فعالیت هوازی در مردان غیر ورزشکار

هدف: تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر مکمل سازی کوتاه مدت عصاره ی سیر بر ظرفیت ضد اکسایشی تام، مالون دی آلدهید و لکوسیت های خونی محیطی مردان غیرورزشکا ر پس از یک وهله فعالیت هوازی انجام شد. مواد و روش‏ها: 20 مرد غیر ورزشکار سالم داوطلب (3±23سال، درصد چربی 2±16درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 3±40 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه ) در دو گروه تصادفی همگن شده ی مکمل عصاره ی سیر(700 میلی گرم در روز) و شبه دارو (700 میلی گرم در روز دکستروز) تقسیم شدند. همه ی آزمودنی ها پس از 14 روز مکمل سازی در یک قرارداد ورزشی هوازی روی نوار گردان با 75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. نمونه‏ی خونی اولیه در حالت پایه قبل از شروع مکمل سازی، نمونه‏ی‏ خونی دوم پس از تکمیل دوره‏ی مکمل سازی و نمونه‏ی سوم پس از قرارداد ورزشی گرفته شد. داده های نرمال با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری پنج درصد با نرم افزار spss نسخه18بررسی شدند. نتایج: نتایج حاکی است که مصرف 14 روزه ی عصاره ی سیر قبل از فعالیت ورزشی موجب افزایش معنی داری (05/0p<) در ظرفیت ضد اکسایشی تام پایه شد. از طرفی، 30 دقیقه فعالیت هوازی به ترتیب باعث کاهش معنی دار ظرفیت ضداکسایشی تام و افزایش معنی دار (05/0p<) مالون دی آلدهید و تعداد لکوسیت های خون محیطی گردید. با این حال، دامنه ی تغییرات شاخص های اکسایشی و التهابی گروه شبه دارو به طور معنی دار (05/0p<) بیشتر از گروه مکمل سیر بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر می توان نتیجه گرفت که احتمالاً مکمل سازی عصار ه ی سیر می تواند با افزایش ظرفیت ضد اکسایشی تام سرم پایه، از تغییرات نا مطلوب شاخص های آسیب های فشار اکسایشی و التهاب ناشی از انجام فعالیت های ورزشی هوازی در مردان غیر ورزشکار بکاهد.